به‌گزارش میراث آریا، به‌نقل از خبرگزاری آنا، از آنجا که هیچ شنیده‌ای جای مشاهده مستقیم و بی‌واسطه را نمی‌گیرد، اصحاب رسانه با هدف آشنایی با ظرفیت‌های استان سیستان‌وبلوچستان و همچنین معرفی هر چه بیشتر این استان به این خطه از کشورمان سفر کردند.

این سفر را سازمان میراث‌فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری برای اهالی رسانه ترتیب داده بود تا خبرنگاران، ضمن آشنایی با استان سیستان‌وبلوچستان، بتوانند مناطق تاریخی، جاذبه‌های طبیعی و دیدنی و همچنین صنایع‌دستی این استان پهناور را به عموم مردم ایران معرفی کنند.

براساس دیده‌ها و تجربیاتی که از این سفر به‌دست آمد، می‌توان گفت که استان سیستان‌وبلوچستان مقصد گردشگری بسیار مناسبی برای مسافران و گردشگرانی است که دوست دارند از مناطق بکر و تاریخی لذت ببرند.

برخلاف تصوراتی که از این استان به‌واسطه شرایط گذشته استان در اذهان پرداخته شده و البته تصویرسازی‌هایی که در برخی فیلم‌های سینمایی به مردم ارائه شده و در اکثر آن‌ها قاچاقچیان مواد از مرز بلوچستان وارد کشور می‌شود، باید گفت که با شهری تاریخی و فرهنگ غنی روبه‌رو هستیم، جایی که مردمش هم از دیدن آثار تاریخی‌اش سیر نمی‌شوند.

سفر به سیستان‌وبلوچستان از شهر زاهدان آغاز شد و در این استان اهالی رسانه از موزه زاهدان، شهر سوخته و موزه آن، کوه خواجه، بازارچه تاریخی زاهدان، میدان یعقوب لیث صفاری، آسباد‌های زابل، قلعه ناصری و قلعه بمپور ایرانشهر، کوه تفتان، موزه قرآن و عترت که در گذشته تبعیدگاه مقام معظم رهبری بوده، شهر نیک‌شهر و روستای لاشار و همچنین کوه‌های مینیاتوری، اسکله و بازار ماهی‌فروش‌های چابهار و مکان‌های دیگر در طول چهار روز بازدید کردند.

ازجمله نکات حائز اهمیت و جالب در بازدیدها مناطق تاریخی بود که نشان از آینده‌نگری و بلندنظری بومیان قدیم سیستان‌وبلوچستان داشت؛ برای مثال، در شهر سوخته با بخش‌های دیدنی و تاریخی روبه‌رو شدیم که وجود فاصله طبقاتی میان مردمی را که در قدیم در این دشت زندگی می‌کردند و یا نقش مهم و پایه‌ای زنان را در شهر سوخته نشان می‌داد.

در آسباد‌های این استان از معماری و طراحی بسیار جالبی دیدن کردیم که بیانگر نگاه کارشناسانه و تخصصی افرادی داشت که به خوبی توانسته بودند بادهای 120 روزه زابل را به خدمت بگیرند و از آن برای آسیاب گندم و دیگر غلات استفاده کنند.

از دیگر مناطق تاریخی شهر زابل، کوه خواجه بود که در دامنه کوهی قرار گرفته بود که در قدیم منظره چشم‌نوازی را با وجود دریاچه هامون در مقابل دیدگاه بومیان این منطقه ترسیم می‌کرد. اگرچه امروزه هامون به رودی خشک و کم‌آب تبدیل شده اما بازدید از این کوه که بر اساس کشفیات حاصل از باستان‌شناسی، آتشکده باقی مانده از دوره ساسانی است، نه تنها خالی از لطف نیست بلکه گردشگران را به بازدیدهای مکرر علاقه‌مند خواهد کرد. اجرای موسیقی زنده فولکلور در محوطه داخلی این کوه برای اصحاب رسانه، باعث شد تا بیشتر با حال و هوای این منطقه ارتباط برقرار کنیم و بیشتر از حس و حال منطقه‌ای تاریخی که برای مردم سیستانی اهمیت زیادی دارد بهره ‌ببریم.

بازدید از مقبره اشکانیان و آرامگاه خواجه غلتان‌ولی از جمله بخش‌هایی از این منطقه تاریخی است که هم انرژی خوبی را به گردشگران این منطقه منتقل می‌کند و هم جایگاه دین در میان ایرانیان قدیم را یادآور می‌شود.

با سفر به شهر ایرانشهر از دو قلعه قدیمی بازدید کردیم که تاریخچه بسیار جالبی داشت. قلعه ناصری که به قلعه ایرانشهر هم معروف است از دیگر بخش‌های تاریخی بود که متأسفانه به دلیل بی‌توجهی و غافل ماندن از اهمیت مناطق تاریخی در سال 1361 تخریب شده است. همچنین قلعه بن‌پور که از قلعه‌های نظامی بوده بر روی تپه مصنوعی بلند به ارتفاع ۸۰ متر قرار گرفته که بر اثر بارش‌های تند ایرانشهر دچار فرسایش شده است. به گفته باستان‌شناس و مشاور میراث این منطقه، بازسازی بخشی از سربازخانه قلعه ناصری چیزی حدود چهار سال به طول انجامیده است. مرمت بخش‌های تخریب شده این دو قلعه نیازمند تامین اعتبارات لازم است.

اجرای موسیقی سنتی توسط ابراهیم‌بمپوری و همچنین حضور زنان بلوچستانی که مشغول سوزن‌دوزی بر روی لباس‌ها و شال‌های زنانه بودند، نشان از صنایع دستی زیبا و موسیقی غنی هنرمندان این خطه است.

با گذر از ایرانشهر، به کوه تفتان که از جاذبه‌های طبیعی و بکر این استان است، رسیدیم. این منطقه علاوه بر مناطق تاریخی از هوای بسیار خوبی هم برخوردار است. ارتفاع این قله ۴۰۳۶ متر از سطح دریا است و از سه دهانه آتشفشانی آن همواره بخار گوگرد خارج می‌شود. در ورودی حفره‌های آتشفشانی تخته‌های گوگردی خالص به وفور دیده می‌شوند. همچنین رویش گیاهانی چون پونه‌کوهی با عطری اعجاب‌برانگیز که پسران نوجوان این منطقه چیده بودند، برای هر گردشگر طبیعتی بکر و دست نخورده را تثبیت می‌کرد.

در شهر نیک‌شهر به بازارچه میدانی صنایع دستی رفتیم که محصولات پیرزنانی را به نمایش گذاشته بود که با دستانی پینه بسته و ترک خورده، چشمان خود را بر روی سوزن‌دوزی بر شال‌ها و زیورآلات و همچنین حصیربافی‌ها گذاشته بودند. برخورد مهربانانه بومیان این منطقه، گواه خونگرمی مردم جنوب کشور است. آنها سخاوتمندانه صنایع دستی‌شان را به گردشگران معرفی می‌کردند. با نظر به این‌که زبان بومیان این خطه از کشور، خاص این منطقه از کشور است، می‌توان از گویش مردم این منطقه را به عنوان یکی دیگر از جاذبه‌های استان سیستان و بلوچستان برشمرد.

اغراق‌آمیز نیست اگر بگوییم که در سفر به هر منطقه از استان سیستان و بلوچستان با جاذبه‌های اعجاب‌انگیز و رفتار بی‌ریای مردم روبه‌رو شده‌‌ایم چراکه اهالی رسانه پس از بازدید از نمایشگاه صنایع دستی، میهمان مردم خونگرم و دوست‌داشتنی روستای لاشار در نیک شهر شدند که با میوه‌ خاص این استان که با نام زیتون معرفی می‌شد و غذاهای محلی چون بریونی و تباهگ پذیرای ما بودند. گویا در این خطه از کشورمان مهمان‌نوازی از آدابی محسوب می‌شود که بومیان در مواجهه با هر میهمانی آن را اجرا می‌کنند.

با گذر از نیک شهر و با فاصله زمانی چند ساعته به چابهار که از شهرهای ساحلی استان سیستان و بوچستان است رسیدیم. بازارچه سنتی با انواع ادویه‌های معطر خاص و صنایع دستی و همچنین بازار منطقه آزاد با پارچه، لوازم برقی، لوازم آرایشی، پتو و چای‌های متنوعی که داشتند از مناطق پرتردد و توریستی بلوچستان بودند.

چابهار به دلیل نزدیکی منطقه استوایی، از تغییرات دمای اندکی در فصول مختلف سال برخوردار است و به مقصدی برای تمام فصول سال تبدیل شده است. از جاذبه‌های طبیعی و دیدنی این منطقه به کوه‌های مینیاتوری، اسکله قدیم، دریای بزرگ و دریاهای کوچک، اسکله و بازار ماهی فروشان می‌توان اشاره کرد که قطعا توجه هر گردشگر را به خود جلب خواهد کرد. وجود دریا و کویر در چابهار از جمله مناظر حیرات‌انگیز و زیبای چابهار است.

استان سیستان و بلوچستان در شرق جنوب شرقی ایران واقع است. این استان با حدود ۱۸۰٬۷۲۶ کیلومتر مربع بزرگترین استان کشور است و بیش از ۱۱ درصد وسعت ایران را در خود جای داده است. این استان با بناهای تاریخی، آب‌وهوا و مناطق دیدنی متنوعش و همچنین مردم خوب و مهربانش جزو مقاصد امن گردشگری است که می‌توان میزبانی بسیار خوبی از مسافران نوروزی داشته باشد.

انتهای پیام/